Ατέρμονο το καλοκαίρι εκείνο
πύρινος νυχτιάτικος ήλιος
έκαιγε την άμμο ...
Είπες: Μια νύχτα μόνο σου ζητώ...
Και η μία γίνανε πολλές
και έγινε ερήμην μας χειμώνας ...
Ατέρμονος και ο χειμώνας
κόκκινο το ολόγιομο φεγγάρι
έσταζε στην άμμο ...
Είπες: Σ΄ αγαπώ
και η θάλασσα εξερράγη...
Υδάτινη λάβα στα κορμιά μας
τα πυρόπληκτα κορμιά μας
τα λεηλατημένα
τα υποταγμένα
αμαρτωλά κορμιά μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου