Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

You


Όταν έρθεις
Θα είναι σαν να βγαίνεις
Από ασπρόμαυρη ταινία του μεσοπολέμου
Το τρένο θα γέρνει στη στροφή
Κι εγώ στην πλατφόρμα θα σε περιμένω
Το μισό μου πρόσωπο βυθισμένο  στο σκοτάδι
Σαν τις ψυχρές, ξανθές ηρωίδες του Alfred Hitchcock
Θα φοράς ρεπούμπλικα και trenchcoat α la Bogart
Κι εγώ μεσάτο σακάκι με βάτες a la Rita Hayworth
Ο ατμός του τρένου θα συρίζει
Θα  τυλίγει σαν παραστρατημένο  σύννεφο 
Τα καλογυαλισμένα  μας παπούτσια 
Ο σταθμός θα αδειάζει
Το τρένο θα φεύγει
Θα μου πεις:  Here´s looking at you kid!
Ελαφρώς θα μου σηκώσεις το πηγούνι
Στα χείλη μου θα απλώσεις σαν κραγιόν το πρώτο φιλί
Έξω θα μας περιμένει ο ταξιτζής με το ψεύτικο περίστροφο
Θα του πεις: Take us to the Ritz, buddy!
Στο ραδιόφωνο θα απαγγέλουν τα ποιήματά σου
Θα του πω: Play it again, Sam!
Στο ξενοδοχείο θα μεθύσουμε με gin και Billie Holiday
H Jacqueline Dupres θα μας αφιερώσει το τελευταίο της τραγούδι
Strangers in the night
Όταν το piano bar κλείσει
Θα μου πεις: it's time,babe!
Θα στραγγίσω το ποτήρι μου
Θα μου τραβήξεις την καρέκλα
Και θα μου πεις : After you kid!
Θα σ’ ακολουθήσω χαμογελώντας μυστηριωδώς
σαν τη Mona Lisa του da Vinci.