ΤΣΕ

Ένα υγρό, θεοσκότεινο φοιτητικό υπόγειο

στιγμάτισε τη ζωή μου.

Από παντού η ασπρόμαυρη αφίσα του Τσε Γκεβάρα

παρακολουθεί τις ταλαίπωρες κινήσεις μου

και μια παλιά βιβλιοθήκη

γέρνει τα γέρικα οστά της

γυρεύοντας

σε κάποιον πάνω ν’ ακουμπήσει

τα μυστικά που τόσα χρόνια τη βαραίνουν.

Μα κανείς δεν τη διαβάζει πια.

Και ο Τσε από ψηλά, εικόνα φανερωμένη,

μέσα από πυκνούς καταρράκτες

παρακολουθεί τις ταλαίπωρες κινήσεις μου

καταγράφοντας ξανά και ξανά

τη στιγμή που ο χρόνος αυτοκτόνησε

παίρνοντας στο λαιμό του

τόσους αθώους ανθρώπους.

Ακόμα ο επιθανάτιος ρόγχος του

κροταλίζει μέσα στα αυτιά μου.

Μα εσύ δεν τον ακούς

έφυγες και μ’ άφησες

να μεταλλάσσομαι σε κατσαρίδα,

ποδοπατημένη από το βάρος τόσων φαντασμάτων

σε τούτο’ δω το εφιαλτικό υπόγειο

που δεν κατοικείται από κανέναν πια

παρά μόνο από μια κατάκοπη βιβλιοθήκη

και το αόμματο βλέμμα του Τσε

που από ψηλά αδιαφορεί για τις ταλαίπωρες κινήσεις μου.

Θεοδώρα Τζόκα