You

Όταν έρθεις

Θα είναι σαν να βγαίνεις

Από ασπρόμαυρη ταινία του μεσοπολέμου

Το τρένο θα γέρνει στη στροφή

Κι εγώ στην πλατφόρμα θα σε περιμένω

Το μισό μου πρόσωπο βυθισμένο  στο σκοτάδι

Σαν τις ψυχρές, ξανθές ηρωίδες του Alfred Hitchcock

Θα φοράς ρεπούμπλικα και trenchcoat α la Bogart

Κι εγώ μεσάτο σακάκι με βάτες a la Rita Hayworth

Ο ατμός του τρένου θα συρίζει

Θα  τυλίγει σαν παραστρατημένο  σύννεφο 
Τα καλογυαλισμένα  μας παπούτσια 

Ο σταθμός θα αδειάζει

Το τρένο θα φεύγει

Θα μου πεις:  Here´s looking at you kid!

Ελαφρώς θα μου σηκώσεις το πηγούνι

Στα χείλη μου θα απλώσεις σαν κραγιόν το πρώτο φιλί

Έξω θα μας περιμένει ο ταξιτζής με το ψεύτικο περίστροφο

Θα του πεις: Take us to the Ritz, buddy!

Στο ραδιόφωνο θα απαγγέλουν τα ποιήματά σου

Θα του πω: Play it again, Sam!

Στο ξενοδοχείο θα μεθύσουμε με gin και Billie Holiday

H Jacqueline Dupres θα μας αφιερώσει το τελευταίο της τραγούδι

Strangers in the night

Όταν το piano bar κλείσει

Θα μου πεις: it's time,babe!

Θα στραγγίσω το ποτήρι μου

Θα μου τραβήξεις την καρέκλα

Και θα μου πεις : After you kid!

Θα σ’ ακολουθήσω χαμογελώντας μυστηριωδώς
σαν τη Mona Lisa του da Vinci.