Ο εραστής μου δεν έχει όψη

Ο εραστής μου δεν έχει όψη

Ο εραστής μου δεν έχει όψη

Δεν έχει μάτια ούτε χείλη

Μήτε σώμα  να χωρέσω

Μια φωνή μονάχα είναι

Ένας ρήτορας του πάθους

Αόρατος σαν το μπαζαγιάζι  

Από παντού με  διαπερνά

Ένα τεντωμένο τύμπανο αισθήσεων

Μες στη διαφάνειά του γίνομαι

Με πύρινες γλωσσίτσες ποιητικές

Εισπνέει μέσα μου φωτιά

Κι ο Ίμερος

Στα σωθικά μου

Αναγεννιέται

Κι απ’ τον  Όλυμπο
Απλώνει  φτερά.